Dünya, para için sevgisini kendisini satanlar çıkar için susanlarla dolu.lanet bi şey!!! Yalnız adam

Müslüman Kardeşlik

Marifet; tanımak, anlamak ve bilmek demektir. Özellikle kavram üzerinden giriş yapmak istiyorum. Bu kavram yönünden ve günümüz müslüman kardeşliğe bakılırsa işler iç açıcı durumda. Müslüman demek kardeşiyle dertlenen onun hayatını ve yaşantısını göz önünde bulundurarak onu anlamaya, empati yoluyla ona hoş görü ile yaklaşmalı. Ancak günümüzde bunun aksine insanlar bir hayvanın kuyruğuna basar gibi anında ufak bir hatada karşımızdakine ya kükrüyoruz sinirden ya da onu gözümüzden siliyoruz. Müslüman kardeşlik marifet üzere olursa her daim aramızda sevgi tomurcukları yeşerir ve bir ağacın kökü ve dalları gibi sabit ve dinamik oluruz.

Geçenlerde bir video izledim bir grup kişiler sanki kuduz sürüleri gibi kafaları dönmüş bi şekilde o kızcağıza saldırıyorlar başörtüsü yüzünden,kafaları dönmüş saldırganlar,dine imana saygı olmayan bu Münkirler ne pislikliklerse artık o anda bir Müslüman o kızcağıza yardım etse ve o zalimler onu öldürse şehit hükmünde olur ölmese gazi hükmünde olur.
"kardeşini korurken herhangi Müslüman kardeşini savunurken öldürülürse şehit olur".buyuruyorPeygamber Efendimiz

Bizim Peygamber'imiz ne olaylar yaşadı da böyle bir illegaliteye sapmadı.bedir'de harp ettim.uhud'da harp etti.tamam,o düşman karşıya oturdu. Biz de Çanakkale'de savaşırız.istiklal savaşı'nda harp ederiz,o ayrı bir olaydır.düşman kapıya dayandı siz de dayandınız, Allah ne verdiyse.ama biz kendi insanımızda kendi içimizdeki böyle agresif tiplerle yani" ite dalaşmaktansa çalıyı dolanmak iyidir" derler atalarımız .biz bu anlamda düşünürüz.
Hakkı söylemeniz, Hakkı savunmamız mazlumun yanında olmamız lazım.gücümüz ne yetiyorsa ama biz kimseyi öldürmeyiz.karşımıza çıkarsa savaş hali olursa o başka.

"Bir kimsenin şahsına ve nefsine âit özelliklerin, rûhî ve mânevî niteliklerin bütünü, kişilik." http://lugatim.com/s/%C5%9EAHS%C4%B0YET

Nedir bizim şahsiyetimiz. Bu sorunun cevabı ayetlerde mevcut.

Bakara suresi 120. Ayet: "Ama dinlerine tâbi' olmadıkça, ne yahudiler ne de hristiyanlar senden aslâ hoşnûd olmayacaklardır. (Onlara) de ki: “Şübhesiz ki Allah'ın hidâyeti (olan İslâm), hidâyetin ta kendisidir!” Celâlim hakkı için, eğer sana (vahiyle) gelen ilimden sonra onların arzularına uyarsan, Allah'(dan gelecek azâb)a karşı sana ne bir dost, ne de bir yardımcı vardır!"

Bu ayetten anlıyoruz ki biz Müslümanlar kendilerini kafire beğendirme gayretinde olmaması kendilerine emredilenleriz. Yani sen onlardan olmadıkça onlar senden hoşnut olmaz. Biz türkler olarak uzun süredir -belki 400 belki 500 yıldır- kendimizi kafirlere beğendirme uğraşındayız. Kafirler hala bizi beğenmiyor. Neden. Onca gayrete rağmen hala bizi yeterince gavur bulmuyorlar da ondan. Biz kur'an'dan bilgi alma yolunu terk ettik ve asırlardır bunu ısrarla sürdürüyoruz. İstisnası çanakkale savaşı, İstiklal harbi ve münferit bazı hadiseler. Bu hadiselerin müşterek hususiyeti ise muvaffakiyettir. Yani Türk milleti kur'andan istifade ederek ve de kur'andan yardım alarak giriştiği işlerden hep muzaffer olarak çıkmış. Bunu istiklal harbinin mağlupları, bazı Müslüman görünümlü kafirler elbette gizlemeye gayret gösterecekler ve bu zamana kadar göstermişler. Biz turkcelugati bu gavurların ipliğini pazara çıkarmak ve kahraman türk vatanseverlerinin sesi olmak gayesi ile kurduk.

Allah el mucibdir. Yani dualara icabet edendir. Küfrün ihsanı olmaz. Allahın ihsanı ise mukayyet değildir. Türk vatanseverleri mahzun ve muzmindir fakat bahtiyar olacağı günler inşallah yakındır.

arapların islam'dan önceki inanç,tutum ve davranışları islami devirdekinden ayırt etmek için kullanılır.
genellikle o dönem bilgi ve inanç yoksunluğunda çok bu konulardaki ölçüsüzlük,davranış ve ilişkilerdeki yanlışlıkların yaygınlığından dolayı bu isimle bahsedilir.
kabalık,görgüsülük ve gayr-ı medenilik anlamıda gelen bu kavram islama uymayan her türlü inanç,söz,fiil, ve davranışlarıda ifade eder.

Bugünkü dünyanın, içinde yaşadığımız dünya sisteminin ortaya çıkmasına sebep olan şeydir. Gavurlar Türk düşmanlığı ile bugünlere geldiler halen de yine Türk düşmanlığı ile bir yerlere gitmeye gayret ediyorlar.

Türklüğün ne olduğunu, ne olmadığını tarihin belki de her döneminde en iyi türk düşmanları bildi. Bugün bunu çok net görüyoruz.

Türk düşmanlığı dediğimiz zaman otomatik olarak islam düşmanlığı yani gavurluk demiş oluruz. Yanlış anlaşılmasın her Türk düşmanı ben gavurum diye ortada dolaşmıyor. "ben Müslümanım" diye ortada dolaşıp türk düşmanı olan yüzlerce binlerce belki de milyonlarca insan var. Bunu öğrendiğimiz zaman baya bir yol katederiz.

Bazıları "abi bize de bir şekilde ana babadan Müslümanlık kaldı da siz benim Müslüman olduğuma bakmayın ben yeri geldi mi sizden de iyi gavurluk yaparım beni idare edin be abim" diyor. Yarım Müslümanlık yarım Türklük olmaz. Tıpkı yarım türk düşmanlığı olmadığı gibi. Bakın Türk düşmanlarına. Davalarında sadık ve kaviler. Allah cümlesinin belasını müminler eliyle versin inşallah.

Türk düşmanlığına birkaç örnek verelim. Söze "türk kürt laz Çerkez Boşnak Arnavut roman.. " diye 30 tane etnik unsur sayıp türklüğü de bunlardan birisiymiş gibi yutturmaya kalkışırsan sen açık ve net türk düşmanısın.

Lgbt'yi savunursan kıdemli türk düşmanısın.

Abd'yi seviyorsan türk düşmanının hasısın.

Kapitalizmi tutuyorsan Türklüğe açıktan muhalifsin.

"ben liberal demokratım" gibi laflar ediyorsan türk düşmanlığını ikrar ediyorsun demektir.

"Ben türk değilim türkiyeliyim" diyorsan sen açıkça türklüğe hasımsın.

Gibi gibi. Envai çeşit Türk düşmanı var. Gavur alayını özenle besleyip büyütüyor. Maaşını veriyor her türlü bakımını yapıyor. Cilasını bile çekiyor. Gavur türklüğün anlaşılmaması için herşeyi yapıyor. Buna karşılık Türk gücünü tebarüz ettirebilecek bir kuvvet yok gibi duruyor. En azından şimdilik.

Allah mühlet verendir. Kimlere. Şeytana ve kafirlere. İstiklal marşımızda zikredilir. Doğacaktır sana vad ettiği günler hakk'ın. Mühlet dolar, vadedilen günler gelir. Türk gücü görülür. Bu bizim duamız.

"akletmez misiniz"

yolu açık bahtı aydınlık olsun.

Türklük bir etnisite değildir. Türklük bir ırk değildir. Türklük bir kültür değildir.

Türklük sadece ve sadece islam'ın kılıcı olmayı ferdin kendi hür iradesi ile seçmesidir. Bu yönüyle Türklük ihtiyari bir şeydir.

Şimdi birileri ne diyor. "türk kürt laz Çerkez roman..." filan. Değil mi. Böyle 30 tane sayıyorlar. Bu sayma arasına ermeniyi rumu alamıyorlar. Alsalar da çok göze çarpmasın diye sonlara saklıyorlar. Türklüğü etnisite yapmak isteyenler kimdir. Bunu neden becermek istemektedirler. Bunu anlamamız lazım.

Türklük dediğimiz zaman Müslümanlık demiş oluyoruz. Türklük bir yerde islam bir yerde değil. Bunu ferd bazında anladığımız zaman baya bir yol katetmiş oluruz. Öte yandan bunu millet hayatımıza tezahür ettirdiğimiz zaman bütün dünyanın gıpta ile baktığı bir ülke oluruz.

ilm-i siyaset peygamber mesleğidir.

İSTİHLÂF
الاستخلاف
Kişinin üstlendiği dinî-hukukî bir görevde yerine başkasını geçirmesi anlamında terim.

Baba veya anne, doğurduğun her çocuk senin cennetindir. En fazla yirmi sene namaz kılabilirsin, bilemedin yüz
sene namaz kılabilirsin. Bilemedin iki yüz sene ömrün varsa iki yüz sene namaz kılabilirsin; ama şu cennetin tapusuna bak.
Allah rızası için şu elindeki tapu belgesine bak! Müslim'in, Ebu Davud'un rivayet ettiği şu hadise bak. Ebu Hureyre,
Resûlullah'ın dinlemiş ve o mübarek ağızdan duyduğu muhteşem müjdeyi bize nasıl taşıyor, şuna bir bak. Ne diyor? “Otuz
sene, elli sene, yüz sene; namaz kıldın, oruç tuttun, öldün, defterler kapandı. Mezarda da kılacak halin yok ya! Mezarda da
oruç tutacak değilsin ya, mezarda da yardım gönderecek halin yok ya. Bitti! Kaç seneydi? Elli sene, yüz on sene yaşadın. On
yaşında başladın, yüz sene kıldın. Daha ne yapacaksın ki? Fakat yetiştirdiğin salih bir çocuk, senin elinle yetişmiş, helal
lokmanla yetiştirdiğin, salih bir çocuk; sen öldükten yirmi sene otuz sene elli sene sonra bile namaz kıldıkça, oruç tuttukça,
'Rabb'im anama rahmet et, babama rahmet et.' dedikçe defterin açıktır. Namaz kılan bir mü'min gibi, kabirde kalıyorsun.”
diyor Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem. Bir de o, senin salih çocuğun; o da çocuğunu öyle yetiştirdiyse musluğun ilki senden açıldığı için, torun da sana çalışmaya başladı. O da onun torununa taşıdıysa sen, dört yüz senedir mezardasın ve
çoktan namazlarının, oruçlarının bitmiş olması lazımdı. Dört yüz senedir melekler sana hala stok biriktiriyorlar orada. Çocuk
cennettir, cennet! Öyle okullara, şuralara, buralara kurban edilecek basit bir nimet değildir çocuk! Olduğu gibi, cennettir.
Sen ey kadın, sen ey anne! Nasıl yirmi kere cennet garantisiyle dirilmeyi istemezsin Allah'tan? Nasıl iki çocuğa
tahammül ettin sen? Ey baba! Sen mezarda beş çocuğun olsa ve beşi de senin hesabına çalışsa istemez misin? Hâlbuki
onlara bir akar kalsın diye, belki de faize krediye bulaşarak onların da bir dairesi olsun diye sen; öldükten sonra onlar için
uğraştın. Hâlbuki onlar kendileri de daire alabilirlerdi, saf adam! Sana ne, onların mülkünden. Allah kimi açıkta bıraktı ki
senin çocuğunu bırakacak? Bırak, kendine yatırım yap sen! Çocuğunu infaka alıştır. “Al oğlum bu tapuyu, git filan vakfa ver
daireyi. Bana da sana da yatırım olsun.” de. Sen verecektin; ama çocuğunun eliyle çocuğun koca bir mülkü vermeye alışsın.
Şehit olmayı ashabı kiram, çocuklarına öğrettiği gibi sen de infak etmeyi öğret çocuğuna. Namazı öğret, ulemaya ihtiramı
öğret. Sen mezarda iken, ebedi kârlar içinde kal. Banka hesabı, bu işte! Allah'ın hesabına yatırım yapsana. Evlattan iyi bir
cennet hayatı olur mu? Kılsan kılsan yüz sene kılacaksın. Tutsan tutsan yüz sene oruç tutacaksın. Zaten son on sene de
doktorlar “Oruç tutamazsın.” diyecekler sana; ama mezarda iken de oruç tutmak var bu dünyada. İşte Resûlullah'ın vaadi
budur. Sen mezardasın, çocuk hâlâ oruç tutuyor. Senin çocuğun öleli de beş yüz sene olmuş. Beş yüz sene olmuş senin
çocuğun öleli; ama torunlara intikal eden bir teheccüd var ortada.
Bunu ilk defa sen, sülaleye sokmuştun. İlk defa sen, modern bir kelebek başörtüyü aileye sokan bir kadın
olduğun zamanki gibi; o rengârenk başörtüler, teberrüc kıyafetleriyle sokaklarda dolaştıkça meleklerin senin karşına dikilip
“Ümmetin iffetiyle oynayan kadın!” diyecekleri gibi, “Ona müsamaha eden ey baba!” diye senin de karşına melekler Nekir,
Münker dikilecekler. Öte yandan “Sen, sülaleye ilk defa sabah namazını sokan adam!” diye de mezarda her gün meleklerle
oturmak da var. Cennet bu cennet! Vaat eden Allah olduktan sonra güvenmemek, ne demek? Resûlullah vaat ediyor
sallallahu aleyhi ve sellem.

Fikri-ilmi meselelerle iştigal eden okur, yazar-çizer kimseler için istimal edilen bir kelime. Eskiler bu kelimeye mütekabil olarak münevver kelimesini zikrederlermiş.

yunus emre hallac-ı mansur çizgisinde midir değil midir bu ayrı bir bahis. belki de o çizgidedir. bizim için önemli olan husus yunus emre'nin tasavvuf açısından kimin çizgisinde olduğu değildir. zira yunus emre'nin temayüz ettiği hususiyeti türkçeyi kuran, türkçenin derli toplu ilk halini neşet ettiren şair olmasıdır. biz bugün konuştuğumuz türkçeyi yunus emre türkçesine borçluyuz. ne demiştik türkçe için. türkçe islami ve itikadi bir dildir. bunu pek çok örnekte rahatlıkla görebiliriz. dolayısıyla yunus emre de bu islami ve itikadi dilin en güzel ilk nüvelerini bize allah'ın izniyle vermiştir. yunus emrenin alamet-i farikası budur. yunus emre'nin alamet-i farikası hallac sevdası değildir. tıpkı istiklal marşı şairimiz mehmet akif'in abduh ve cemaladdin efgani isimli zevattan etkilenmesinin onun alamet-i farikası olmadığı gibi. nasıl ki mehmet akife afgani sevdalısı diyemez isek yunus emre'ye de hallac sevdalısı diyemeyiz. en azından türklüğün müslümanlıktan başka bir şey olmadığını iddia ediyor isek dememeliyiz. böyle dersek onlardan istifade yolunu tamamen kapatmış oluruz. biz ki ateist Nietzsche'den bile yeri geliyor istifade edebiliyorsak -fikir bazında- bizim dilimizi kuran bir büyük mübarek zatın niçin -menfi olduğu öne sürülen- özelliğini sanki asli unsuruymuş gibi öne çıkaralım.

enel hak. eski bir tartışma. bu bir meşrep. bunu diyen çok mutasavvıf olmuş. bu bir bakış açısı. şarap da geçer şiirlerde, kadeh de. bu bir sembolizmdir. bir ifade ediş türüdür. bu tarz tasavvuf şiirlerinin şeriata aykırı olduğu da eski bir tartışmadır. erbabının bileceği iştir. fakat belirtmek gerekir ki; yunus emre kurucu babadır. yunus emre, karacaoğlan, mehmet akif bunlar bizim değerlerimizdir. müslüman türkün hayırla yad etmesi hatta minnet duyması gereken şahsiyetlerdir.

Hdp türkiye'ye hasımdır, aksini iddia eden ya pkk zihniyetini savunmaktadır ya da hiç bir şeyden anlamayan bir kimsedir.

İyi parti bünyesinde siyaset yapan bir milletvekili var. Yavuz ağıralioğlu. Aykırı bir ağabeyimiz. Zamanında Muhsin yazıcıoğlu ile yol yürümüş. Sırf bunun hatrına kendisine bir şey söylemiyorum. Bu söz ona ait.
Efendim millet kahırla oy verecek. Elhak doğru. Milletin büyük bir çoğunluğu kahırla oy veriyor. Zorla oy veriyor. Bu sadece altılı masa isimli ittifak için değil diğer ittifaklar için de böyle. Millet zorla, kahırla, saya söve oy veriyor. "ne yapalım başka seçenek yok" diye rey veriyor.

O zaman bu nasıl demokrasi. Bu nasıl seçim. Bu nasıl halkın iradesi. Ya da güncel ifade ile nasıl milli irade. Adam sayarak söverek kahrederek rey veriyorsa, buna mecbur bırakılıyorsa bu nasıl bir sistemdir. Türkiye'de demokrasi var mıdır yok mudur. Acaba Türkiye'de oligarşi olmasın. Oligarşiyi demokrasi diye yutturuyor olmasınlar.

Birileri milleti zorla baskıyla bir yere itiyor. Millet de kahrederek yapıyor. Öyle mi. Yapmayın kardeşim. Zorla ve de kahırla rey verecekseniz vermeyin. Sizi bazıları sadece bir istatistik olarak görüyorsa, sizin iradenizi yok sayıyorsa, sizi reaya hatta daha da ötesi parya görüyorsa siz de biraz kendinizi ciddiye alıyorsanız "ben beni ciddiye almayan bu sisteme şöyle veya böyle rey vermeyeceğim" diyin. Neden kahrederek filan kendinize eziyet ediyorsunuz. Yazık değil mi.

Namus kelimesi herkesçe malum olduğu üzere iffet, onur, şeref, haysiyet, dürüstlük, doğruluk, güvenilirlik anlamlarını ihtiva eden bir kavram.

Cesaret ise yine herkesçe bilindiği üzere yüreklilik, babayiğitlik, korkusuzluk, cesurluk, şecaat anlamlarını ihtiva eden bir kelime.

Namus ve cesaret aslında birbirini tamamlayan unsurlar. Veya öyle olması beklenir. Meşhur bir söz var. "bu memlekette namuslu kişiler namussuzlar kadar cesur olmadıkça hiçbir şey düzelmez". Evet bu çok anlamlı bir söz. Gayet manidar. Bunun üzerine ciltler dolusu kitap yazılabilir. Muhtelif araştırmalar, incelemeler yapılabilir. akademik tezler yazılabilir. Hatta belgeseller filmler dahi çekilebilir. Bu bir meseledir. Çok ciddi bir meseledir. Bu sözü bir ve birden çok kişi söylemiş. Ve bunun bir karşılığı var.

Acaba Türkiye'de bir namuslular hareketi hiç neşvü nema buldu mu. Bu fikre sıcak bakan oldu mu. Bunu zikredene hiç rast gelindi mi. Bunu iyice düşünmekte fayda var.

Yukarıda atıfta bulunduğumuz söze cemil meriç bir ekleme yapmış. "Bu memlekette sağcı-solcu, ilerici-gerici yoktur, namuslu ve namussuzlar vardır".

Demek ki Namuslu ve namussuz ayrımı çok mühim bir yer teşkil etmeli hayatımızda. Yani bir iş yapacağı zaman adam "bu namusa sığar mı" sorusunu kendisine yöneltmeli. Veya bir tercih yaparken "bu benim namusuma bir halel getirir mi" diye düşünmeli. Başka neyi düşünmeli. Namuslular nasıl cesur olur. Bir de bunu düşünmeli.

İnsan ulvi ile süfli arasında bir berzahtır.

Osmanlı İmparatorluğu döneminde matematik ve astronomi gibi bilimlerin yapıldığı bir kurumdur. Kelime, Arapça kökenlidir ve "matematik atölyesi" veya "matematik evi" anlamına gelir.

Hendesehaneler, çoğunlukla İstanbul ve diğer büyük şehirlerde bulunurdu ve özellikle astronominin yanı sıra, takvim hesaplamaları, matematiksel ölçümler ve haritalama gibi konularda çalışmalar yürütülürdü. Osmanlı İmparatorluğu'nda, bu kurumlar ülkenin idari ve ekonomik yönetimi için de önemli bir rol oynamıştır.

Seyyid kutup gazetecidir. Şehit midir. Allah bilir. Ben bilmiyorum. Şehitse Allah şehadetini kabul etsin.

Elmalı tefsiri ile seyyid kutup tefsirini kıyaslayanın aklına fikrine zikrine şaşarım. Elmalı asrın alimidir. Alimdir. Seyyid kutup alim değildir.

O esrarlı yangına bu can nasıl dayandı?
Sahile vurdu kalbim,su yandı,kum da yandı.

farsça cevân-merd sözcüğünden türkçeleştirilmiştir.
dinimizde cömertlik genelde sehâ,sehâvet ve cûd kavramıyla ifade olunmaktadır.
cömetlik,eldeki imkanları meşru ölçüler içinde,hiçbir karşılık beklemeden gönüllü olarak başkalarına yardımcı olmaktır.
cömert kulu allah sever.peygamber efendimiz insanların en cömertidir
örnek verecek olursak şu olay ne kadar cömert olduğunu gösterir;
sahabeden biri evlenmektedir.fakat adet olan düğün yemeğinde ikram edecek hiçbir şeyi yoktur.durumu haber alan peygamber efendimiz evindeki unun hepsini ona hediye eder.kendi evinde ise hiç yiyecek kalmaz.

Meral akşenere mektup yazmış. Bizim sayemizde seçildiniz diyor. Siz kimsiniz diyen yok. Siz muhatap değilsiniz diyebilecek siyasi bir irade gösterilemiyor.

Bir gün Hz ömer medine sokaklarında gezerken bir evden kıyameti anlatan ayetlerin okunduğunu duyar ve kulak verir hz ömer , sonra dinlemeye başlar "gök yarıldığı zaman " (inşikak 1)ayetini duyunca devesinde iner duvara sırtını yaslar ve o muhteşem sözü söyler 'keşke anam beni doğurmasaydı' diyerek evine gider bi süre evinde rahatsız olarak yatar halife ömer (ra)

"nazlı, zarif, incelikli" anlamlarına gelir. Bu kelime genellikle kadın isimlerinde ve edebi metinlerde kullanılır. "Nazenin" kelimesi ile benzer anlamlara sahip olup, Türkçenin zengin sözcük dağarcığından biridir.